«Κάνω ψυχοθεραπεία αλλά δε με βοηθά!» Η ψυχική υγεία και ο ρόλος της στην ζωή μας.
Ρούλα Καρπουζλή
Συμβαίνει συχνά να επιλέγουμε ψυχοθεραπευτή, να έχουμε όντως θέματα που μας απασχολούν ουσιαστικά και μας ρίχνουν τη διάθεση και όμως να επιμένουμε να έχουμε ισχυρές «αντιστάσεις» με αποτέλεσμα να μην εκτιθέμεθα, άρα να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να δει τη ψυχή μας και να μας βοηθήσει πραγματικά.
Η Ψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια και Ομαδική Αναλύτρια Ήρα Σαρακηνού μας εξηγεί :
Οι αντιστάσεις αυτές αφορούν τα άτομα τα οποία ναι μεν θέλουν να βοηθηθούν, αλλά από την άλλη δεν θεωρούν αναγκαίο να δουν τον εαυτό τους στο καθρέφτη, να εκτεθούν και να δουλέψουν τα τραύματα και τις ανάρμοστες συμπεριφορές τους. Αυτό σημαίνει οτι τα άτομα αυτά δε θέλουν να χαλάσουν την «ισορροπία» τους και δεν είναι έτοιμα να δουν την αλήθεια τους. Αν όμως αυτή η «ισορροπία» τους δε καταστραφεί, δε θα μπορέσει ποτέ να αντικατασταθεί από μία πιο υγιή και πιο αποτελεσματική για τον εαυτό τους.
Τις αντιστάσεις αυτές οι θεραπευόμενοι τις εκφράζουν με αργοπορίες και ακυρώσεις, με σιωπές κατά τη διάρκεια της συνεδρίας, με άρνηση στα λεγόμενα του θεραπευτή, με θυμό και ειρωνεία στη διαδικασία, με συζητήσεις επιφανειακές ή θέματα που αφορούν τρίτους, με άρνηση να μιλήσουν για θέματα που είναι «πολύ προσωπικά» και τέλος με την πεποίθηση που έχουν, οτι μόνο οι συγκεκριμένοι έχουν σοβαρά και μοναδικά κατά αυτούς θέματα, που κανείς δε θα μπορέσει να κατανοήσει σε βάθος και να προτείνει λύση πέρα από αυτή που έχουν ήδη σκεφτεί οι ίδιοι.
Το βέβαιο είναι οτι μέρος της ευθύνης έχει και ο θεραπευτής ο οποίος έχει χρέος να καθοδηγήσει τους θεραπευόμενους στις βαθύτερες σκέψεις και τα βαθύτερα συναισθήματα τους, ώστε να τα εκφράσουν ανοιχτά, προκειμένου να αναλυθούν και να σταματήσει όσο γίνεται η ψυχή τους να πονά.
Από την άλλη ζούμε σε μία εποχή που η ψυχική ισορροπία παίζει τεράστιο ρόλο στην υγεία και στη ποιότητα ζωής μας καθώς και στο προσδόκιμο αυτής, οπότε ΜΙΛΗΣΤΕ, ΖΗΣΤΕ,ΠΡΟΧΩΡΗΣΤΕ, μη στέκεστε στο παρελθόν αλλά οραματιστείτε το μέλλον!