Ρούλα Καρπουζλή
Η συνέχεια του κειμένου για την γυναίκα και τι ρόλους εχει αναλάβει στην πολύχρωμη χώρα της Ινδίας ….
Και που δεν έχει εισβάλλει η γυναίκα στην Ινδία! Στη θρησκεία, στη φύση, στα ποτάμια, στα αγάλματα, στην τέχνη, στα κοσμήματα και τα ρούχα (αυτά πάνε πακέτο…), στον κινηματογράφο, στο τραγούδι….παντού!Την προηγούμενη φορά μιλήσαμε για την Θρησκεία και στα στοιχεία της φύσης οπου εμφανίζεται. Αυτήν την φορά θα δείτε μια άλλη πλευρά της!
Γ. Γυναικεία μορφή στα μνημεία της Ινδίας
Ήταν ο ινδικός μεσαίωνας (950-1050 μ. Χ.) όταν για πρώτη φορά πάνω σε …ναούς! Απεικονίστηκαν γυναικείες μορφές και μάλιστα …. Προκλητικές και γυμνές! Οι ναοί του Κατζουράχο ή αλλιώς ναοί του Κάμα Σούτρα, έχουν πάνω τους δεκάδες apsaras δηλ. νύμφες, πανέμορφες κοπέλες, ψηλές, λυγερόκορμες, με πανέμορφα κοσμήματα και διαφορετικά είδη make up, σε περίεργες στάσεις και πόζες, δείχνοντας τη θηλυκότητά τους με τρόπο προκλητικό, αλλά και πάνω απ όλα χιουμοριστικό…. Οι άνθρωποι την περίοδο της δυναστείας των Τσαντέλα στην κεντρική Ινδία θέλησαν να περάσουν προς τα έξω την αναπαραγωγή, την αγάπη του ανθρώπου για ζωή, έτσι οι νύμφες του Κατζουράχο είναι ΕΝΑΣ ΥΜΝΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ!
Αλλά και οι μικρογραφίες στα παλάτια της επαρχίας του Ρατζαστάν είναι μοναδικές! Κοπέλες μικρές, μεσόκοπες, γυναίκες αγρότισσες μα και βασιλοπούλες γεμάτες πλουμίδια και στολίδια και πολύχρωμα σάρι αναπαριστώνται σε μικρά βιβλία, σε μικρά αντικείμενα, αλλά διακοσμούν και τοίχους ακόμη και οροφές σε παλάτια τοπικών ηγεμόνων διαφόρων φυλών στην περιοχή με τον μεγαλύτερο πλούτο, το Ρατζαστάν…
Εκεί όμως που δεν υπάρχει ταίρι είναι η κατασκευή και ανέγερση του πιο όμορφου οικοδομήματος στον κόσμο, εκεί που η τέχνη και η αγάπη στο γυναικείο φύλο άφησαν τον ανθρώπινο νου να κατασκευάσει κάτι που ξεπερνά την φαντασία… Ο λόγος για το Ταζ Μαχάλ, το ασύλληπτο σε ομορφιά μαυσωλείο που έμελλε να στεγάσει τη σωρό μιας πανέμορφης κοπέλλας, της Μουμτάζ… Η ίδια με τα νάζια της και την ομορφιά της έκανε έναν αυτοκράτορα τον Σαχ Τζαχάν να γοητευθεί και να αποκτήσουν μαζί 13 παιδιά… Στην γέννα του 14ου όμως η γλυκιά Μουμτάζ άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 39 ετών… Εκείνος (πείτε το και ανθρώπινη ματαιοδοξία…) πήρε την απόφαση να την τοποθετήσει εκεί που της άξιζε, σε ένα ολόλευκο μαρμάρινο μαυσωλείο στολισμένο με λουλούδια από πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους… 22 χρόνια το κατασκεύαζαν 20.000 τεχνίτες από όλο τον κόσμο και όταν τελείωσε το 1653, αποτέλεσε τον κατεξοχήν ύμνο στη γυναίκα…
Δ. Γυναίκα και ακρότητες
Η αγάπη των Ινδών για τη γυναίκα έφθασε όμως και σε ακραίες καταστάσεις… Στο Ρατζαστάν και μάλιστα λίγα χιλιόμετρα έξω από το Μπίκανερ βρίσκεται ο ναός Κάρνι Μάτα, όπου λατρεύεται η θεά (προστάτιδα) των ποντικών…. 20.000 και πλέον αρουραίοι –οικόσιτοι- λένε οι κάτοικοι ζουν και προστατεύουν το άγαλμα της θεάς… Οι πιστοί τους πηγαίνουν γάλα και τροφή και αυτοί σε ανταπόδωση ….ανεβαίνουν μέχρι και στο σώμα τους…
Ενώ όμως στις πόλεις η γυναίκα τυχαίνει σεβασμού και αγάπης, σε κάποιες φτωχές επαρχίες και χωριά, όπως στην επαρχία Χαρυάνα, το νεογέννητο κοριτσάκι είναι ανεπιθύμητο, καθώς θα απομυζήσει τους όποιους πόρους της οικογένειας, με την προίκα αλλά και τόσα άλλα έξοδα, και οι πιθανότητες να επιζήσει μετά τη γέννηση είναι μηδαμινές… Η βρεφοκτονία λοιπόν «δικαιολογείται», και εκατομμύρια νεογέννητα κοριτσάκια κάθε χρόνο ρίχνονται στον σύγχρονο καιάδα…
Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος είναι και η κοινωνιολογική απόληξη της αύξησης των βιασμών στις ίδιες περιοχές, καθώς και η τιμή της γυναίκας τιμή δεν έχει…. αλλά και πλέον δεν υπάρχει νύφη για παντρειά ούτε και με τα κυάλια… Άλλοι ξενιτεύονται για να παντρευτούν, άλλοι βάζουν αγγελία για να βρουν την κατάλληλη χωρίς να μεταναστεύσουν και άλλοι επιδίδονται σε άσεμνες ακόμη και σοκαριστικές πράξεις, όπως το στυγερό έγκλημα του ομαδικού βιασμού και θανάτωσης της νεαρής κοπέλες πριν από περίπου 2,5 χρόνια….
Άλλη ακρότητα ήταν και το έθιμο του «σάτι», δηλ. της εκούσιας αποτέφρωσης των γυναικών συζύγων τη στιγμή της αποτέφρωσης του συζύγου τους, σε ένδειξη αγάπης και αφοσίωσης στο πρόσωπό του… Άσχετα με το αν τις κατέβαζαν αμέσως από την πυρά, οι πεθερές προσδοκούσαν να δουν το σάτι από την μεριά της νύφης τους για να δουν αν «πραγματικά» αγαπούσαν το παιδί τους…. Το σάτι απαγορεύθηκε από το Μαχάτμα Γκάντι το 1936 με νόμο και το τελευταίο παράνομο σάτι έγινε το 1987 σε περιοχή του Ρατζαστάν.
Και ποιος δεν έχει ακούσει για τους παιδικούς γάμους, σε ηλικία κάτω των 10 ετών, όπου οικογένειες για να …σιγουρέψουν το γαμπρό αρραβωνιάζουν ή τελούν «πρώιμο» γάμο σε μικρή ηλικία, στερώντας από τα παιδιά τους την αθωότητα της παιδικής ηλικίας…
Τέλος στις ακρότητες ανήκουν, πίσω από το σάρι ή την μπούργκα, και οι θάνατοι νεαρών κοριτσιών στη Βόρεια Ινδία, επειδή «τόλμησαν» να παντρευτούν από …έρωτα και όχι από προξενιό και χωρίς τη συγκατάθεση των γονέων τους… Οι γάμοι μεταξύ διαφορετικών καστών ή ακόμη χειρότερα μεταξύ διαφορετικών θρησκειών (ιδιαίτερα μεταξύ ινδουιστών και μουσουλμάνων) δεν είναι κοινωνικά αποδεκτοί στην Ινδία…
Το χαμόγελο παύει πίσω από το σάρι ή την μπούργκα και νεαρά κορίτσια βρίσκονται νεκρά από τα χέρια των ίδιων των μητέρων τους… 900 εγκλήματα τιμής το χρόνο βιώνει η ινδική κοινωνία, αναγκάζοντας την κυβέρνηση να θεσπίσει πλέον αυστηρότερη νομοθεσία, για να αποτρέψει τη βαρβαρότητα αυτή… Στην κεντρική Ινδία το χωριό Καράτζι, υποδέχεται νεαρά διωκόμενα από τις οικογένειές τους ζευγάρια, που μπορούν να παραμείνουν εκεί προστατευμένα από τη μανία των δικών τους για όσο θέλουν, και δίκαια έχει ονομαστεί ως το «χωρίο της αγάπης».
*ΥΓ. Λυπάμαι αν σας χάλασα το κέφι με αυτά τα τελευταία, αλλά θεωρώ πως θα ήταν ελλιπές το άρθρο σε σχέση και με τον τίτλο του αν δεν γινόταν η αναφορά αυτή… Υπόσχομαι όμως στο επόμενο μέρος σε λίγες μέρες να σας αποζημιώσω σε διάθεση…. Ως τότε πολλά φιλιά!!!!
