Ρούλα Καρπουζλή
«Ανοίγει» ο καιρός, τα φυτά, ανοίγουν τα παράθυρα και μαζί η διάθεση και οι καρδιές μας! Μια εποχή γεμάτη χρώματα, αρώματα και φως. Ο ζεστός προάγγελος του καλοκαιριού που κουβαλάει την υπόσχεση της ανεμελιάς, της χαράς και της ελπίδας. Πρώτη 1η Μαρτίου 2015 και η νέα αρχή είχε ολοκληρωθεί !
Το www.Fashionfever.world εκανε την πρώτη του – ιντερνετικά επίσημη- εμφάνιση ΠΡΙΝ 3 ΧΡΟΝΙΑ !Aνεξάρτητo έπειτα από μια μεγάλη πορεία ως blog όσο κι αν ήμουν πεπεισμένη για την ποιότητα του περιοδικού, είχα αγωνία….Από το μηδέν που γεννήθηκε κάτι μικρό το 2005 που δεν είχε καν μορφή.
O χρόνος το πήρε από το χέρι και το έκανε αυτό που είναι σήμερα !Δεν φοβήθηκα μην πάνε χαμένα τόσα χρόνια και μηδενίσαμε τον χρόνο και το “στήσαμε” απο την αρχή! Με άλλη ηλεκτρονική διεύθυνση αλλά με την ίδια λαχτάρα… Με δική του ταυτότητα,την δική του προσωπικότητα, φόρεσε τα “καλά” του και συστήθηκε στο κοινό και στους αναγνώστες του με τον ενθουσιασμό μικρού παιδιού!
Τρία χρόνια….και “εμείς” ΜΑΖΙ ,εδώ,γιορτάζουμε σήμερα ,την σύγχρονη και IN FASHION μορφή επικοινωνίας μας,το Fashionfever.world με δίδαξε πολλά και εύχομαι να απόλαυσαν το “ταξίδι” αυτό μαζί με μένα και τους συνεργάτες μου, όσοι και όσες απο εσας ενδιαφερονται για τον πολύχρωμο χώρο της μόδας παρασκηνιακά και μη! Άνθρωποι με διαφορετικούς δρόμους, με διαφορετικά όνειρα, με άλλα θέλω και άλλες εμπειρίες διαστραυρώθηκαν. Και το αποτέλεσμα η αγάπη!
Μία αγάπη για την Γυναικά ,την Μόδα και την Ενημέρωση που πήρε μορφή και συνεχίζει να μεγαλώνει με όλα τα κουσούρια που μπορεί να κουβαλάει ένα τόσο αυθεντικό συναίσθημα.
Πιστοί στο ραντεβού μας,στην επικοινωνία μας ,με μέτρο ,με σεβασμό και κυρίως με ειλικρίνεια, για αυτά που “μπορώ” προσωπικά να κάνω και αυτά που “θέλω”!
Για τα δρώμενα που παρακολουθώ , αλλά και για εκείνα που θαυμάζω!Τους ανθρώπους που θαυμάζω ,τον κόπο τους,την δουλειά τους !
Γιατί οι πιο όμορφοι άνθρωποι είναι εκείνοι που έχουν δοκιμαστεί από τη ζωή.Αυτοί είναι οι άνθρωποι που δίνουν περισσότερο,που πιστεύουν περισσότερο,που ελπίζουν περισσότερο.Είναι οι άνθρωποι που δείχνουν τη “δική” τους ψυχή.Αυτήν λοιπόν σας απλώνω και εγώ απλόχερα,με τα “συν” και τα “πλην” μου ,με τα “λαμπερά” και τα “θολά” μου,στηρίζοντας το www.Fashionfever.world με καλούς φίλους και συνεργάτες,με νέους σχεδιαστές, ταλέντα,νέες ιδέες,εκδηλώσεις, θεάματα και οτι άλλο κυκλοφορεί και πέσει στο βλέμμα μου (το οποίο παρεμπιπτόντως δεν κάθεται σε ησυχία!).
Όλα για την άνοιξη…της ψυχής μας! Γιατί από τότε που κουράστηκα να ψάχνω, έμαθα να βρίσκω.Κι από τότε που ο άνεμος μου εναντιώθηκε, έμαθα να σαλπάρω με όλους τους ανέμους.Κι εκεί που λες πως εφτασες στα όρια των δυνατοτήτων σου,ξαφνικά ανακαλύπτεις μια νέα δύναμη.Αυτή είναι η ζωή, έτσι απλά…
Από αρχαιοτάτων χρόνων, ο ερχομός της Άνοιξης γιορταζόταν με τραγούδια και διάφορες άλλες δραστηριότητες, έθιμα που έχουν μείνει έως σήμερα. Καθόλου τυχαίο βέβαια, αφού η Άνοιξη συμβολίζει το ξύπνημα της φύσης, μεταφορικά το πέρασμα από το «θάνατο» στη «ζωή».
Η Ανοιξη είναι πραγματικά το νέο ξεκίνημα. Ο καθένας μας ας κρίνει μόνος τί ακριβώς θέλει, να ξεκινήσει, και με ποιό τρόπο…Άσκοπα κοροϊδεύουμε τους εαυτό μας ότι ο χρόνος “αλλάζει” τα πράγματα.
Ο χρόνος μόνο ξοδεύεται….Τα υπόλοιπα θα πρέπει να τα κάνουμε μόνοι μας!
Αν κάτι έμαθα από στην ζωή μου είναι πως οφείλουμε να εκτιμούμε τις στιγμές την ώρα που τις ζούμε.. Να τρώμε τη ζωή με μεγάλο κουτάλι, που έλεγε και μια χαρούμενη διαφήμιση …
Να ρουφάμε κάθε ήχο, κάθε χρώμα, κάθε μυρωδιά μέχρι τα βάθη της ψυχής μας. Έτσι θα είναι αιώνια δικά μας, κανείς δεν μας τα παίρνει…Και έτσι στολίζουμε την ύπαρξή μας. Εκεί φωλιάζει η ευτυχία…Η ευτυχία δεν είναι μια μόνιμη κατάσταση, είναι ένα μωσαϊκό στο οποίο οι περισσότερες ψηφίδες ΘΕΛΩ να είναι οι χαρούμενες στιγμές….
Αυτό το editorial είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς που κάνατε το Fashionfever.world «δικό σας» και μια υπόσχεση ότι θα βελτιωνόμαστε ολοένα και περισσότερο….
Είναι και ένα ευχαριστώ σε όλα τα πρόσωπα που φιλοξένησα στο περιοδικό αυτό το χρόνο, όλους όσοι μας μίλησαν από καρδιάς, αλλά και σε όλους εσάς που εμπιστευτήκατε το Fashionfever.world για την προβολή της επιχείρησής σας.Κυρίως όμως είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους που αναγνωρίζουν στην δουλειά μου την ποιότητα ,σέβονται τις επιλογές που έκανα στην ζωή και στον τρόπο που βάζω τις προτεραιότητες μου και με ακολουθούν από Άποψη και όχι από Μοντερνισμό !!!
Χαρούμενο μήνα ,Καλή ‘Ανοιξη! Και ευχές για αισιόδοξες μέρες γεμάτες όνειρα ,δημιουργία και όρεξη για ζωή !!
Τα χειροποιητα Μαρτάκια στην φωτογραφία, είναι απο την σχεδιάστρια κοσμημάτων ‘Αντζυ Ανδριτσοπούλου @personart_greece
Μάρτιος, ο πρώτος μήνας της άνοιξης.
Ο «Μάρτης» ή «Μαρτιά» είναι ένα παμπάλαιο έθιμο εξαπλωμένο σε όλα τα Βαλκάνια, λόγω της υιοθέτησής του από τους Βυζαντινούς, οι οποίοι και το διατήρησαν. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια, επειδή οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων συνήθιζαν να δένουν μια κλωστή, την «Κρόκη», στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.«Μάρτη» δεν φορούσαν μόνο οι άνθρωποι. Σε κάποιες περιοχές της χώρας κρεμούσαν την κλωστή όλη τη νύχτα στα κλαδιά μιας τριανταφυλλιάς για να χαρίσουν ανθοφορία, ενώ σε άλλες περιοχές την έβαζαν γύρω από τις στάμνες για να προστατέψουν το νερό από τον ήλιο και να το διατηρήσουν κρύο. Σε άλλες περιοχές το φορούσαν μέχρι να φανούν τα πρώτα χελιδόνια, οπότε και το άφηναν πάνω σε τριανταφυλλιές, ώστε να τον πάρουν τα πουλιά για να χτίσουν τη φωλιά τους. Αλλού πάλι το φορούν ως την Ανάσταση, οπότε και το δένουν στις λαμπάδες της Λαμπρής για να καεί μαζί του.
Το λαογραφικό περιεχόμενο του Μαρτίου είναι πλούσιο και σχετίζεται με την θέση του ως πρώτου μήνα άνοιξης, αλλά και με τις άστατες καιρικές συνθήκες που επικρατούν και έχουν αποφασιστική σημασία για την γεωργοκτηνοτροφική παραγωγή. Αυτή η διαπίστωση αναδεικνύεται από την πληθώρα των σχετικών παροιμιών, αλλά και από τις διάφορες ευτράπελες διηγήσεις της ελληνικής παράδοσης.
Μία από αυτές είναι οι «Ημέρες της Γριάς», όπου για να δικαιολογηθούν οι λιγότερες μέρες του Φεβρουαρίου σε σχέση με τους άλλους μήνες, είναι γνωστή η λαϊκή παράδοση ότι ο Μάρτιος δανείστηκε από τον Φεβρουάριο τις τρεις τελευταίες ημέρες του, τις πιο χειμωνιάτικες, για να τιμωρήσει την γριά τσοπάνισσα των βουνών που καυχήθηκε ότι τελειώνοντας ο Μάρτιος δεν μπόρεσε να της κάνει κακό.
Μια άλλη διήγηση αναφέρει ότι ο Μάρτιος είχε δυο γυναίκες, μία καλή κι μία κακή, και ανάλογα με αυτή που έχει κοντά του είναι και ο καιρός. Σύμφωνα με μια τρίτη παράδοση, ο Μάρτιος έπαψε να είναι ο πρώτος μήνας του έτους,επειδή οι άλλοι μήνες του αφαίρεσαν τα πρωτεία και τα έδωσαν στο Γενάρη, επειδή τους ξεγέλασε πίνοντας όλο το κρασί από το κοινό τους βαρέλι. Ετσι, όταν ο Μάρτης θυμάται το κρασί που ήπιε, χαμογελάει και ο καιρός είναι ξάστερος, όταν όμως θυμάται την τιμωρία του και τα πρωτεία που έχασε, κλαίει και ο καιρός είναι βροχερός.
Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, συνηθίζεται να φοριέται στον καρπό του χεριού ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά». Είναι ένα έθιμο σύμφωνα με το οποίο αυτός που φορά το Μάρτη, κυρίως τα μικρά παιδιά, προστατεύονται είτε από ασθένειες γενικά ή «για να μην τα κάψει ο ήλιος», για να «μην τα μαυρίζει ο ήλιος» ή για να «μην τα πιάνει το μάτι». Συμβολικά το λευκό και το κόκκινο χρώμα το συναντάμε συχνά στη δεισιδαιμονία όταν είναι να αποτρέψουμε κάποιο κακό.Ο Μάρτης μήνας πήρε το όνομα του από το λατινικό όνομα του θεού Άρη (Mars = Άρης).
Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Θεός – Ήλιος μεταμορφώθηκε σε νεαρό άνδρα και κατέβηκε στη Γη, για να πάρει μέρος σε μία γιορτή. Τον απήγαγε, όμως, ένας δράκος, με αποτέλεσμα να χαθεί και να βυθιστεί ο κόσμος στο σκοτάδι.
Μία ημέρα ένας νεαρός, μαζί με τους συντρόφους του, σκότωσε το δράκο και απελευθέρωσε τον Ήλιο, φέροντας την άνοιξη. Ο νεαρός έχασε τη ζωή του και το αίμα του -λέει ο μύθος- έβαψε κόκκινο το χιόνι. Από τότε, συνηθίζεται την 1η του Μάρτη όλοι οι νεαροί να πλέκουν το «Μαρτισόρ», με κόκκινη κλωστή που συμβολίζει το αίμα του νεαρού άνδρα και την αγάπη προς τη θυσία και άσπρη που συμβολίζει την αγνότητα.
Σήμερα που τα χρόνια έχουν περάσει το βραχιολάκι, χωρίς να εχει αλλάξει, έχει αναβαθμιστεί.
Πέρα από τις ταπεινές κλωστούλες, πωλείται πλέον σε μαγαζιά σε παραλλαγές, φοριέται ως δαχτυλίδι, στολίζεται με πέτρες και χάντρες και πάντα διατηρεί το κόκκινο και άσπρο χρώμα του, που συμβολίζει τη μάχη του καλού με το κακό.
